Łysienie telogenowe

To przejściowe, potencjalnie odwracalne wypadanie włosów, na skutek gwałtownego i jednoczasowego przejścia licznych włosów z fazy wzrostu (anagenu) w fazę spoczynku włosa (telogenu). Początek choroby jest nagły i następuje po 1-6 miesiącach od zadziałania bodźca, którym może być wiele czynników fizycznych lub psychicznych takich jak: wysoka gorączka, wstrząs emocjonalny, pourazowy, ciąża, poród czy też zabieg operacyjny. Ponadto, łysienie telogenowe, może pojawić się w przebiegu zaburzeń funkcji tarczycy, niedoboru żelaza, po zakończeniu leczenia estrogenami, w trakcie trwania źle zbilansowanych jakościowo diet, a także podczas stosowania rożnego rodzaju leków takich jak: β-blokery, antykoagulanty, retinoidy, kabamazepina, szczepionki). W przypadku ostrej postaci łysienia telogenowego, ma miejsce nagłe, rozlane, czasami masywne wypadanie włosów. Brak jest całkowitego wyłysienia, a włosy zazwyczaj odrastają samoistnie po około 4-6 miesięcy.

W trichoskopii widoczne są puste mieszki włosowe/ czopy rogowe we wszystkich okolicach głowy. Ponadto stwierdza się występowanie włosów odrastających, a także przebarwień okołomieszkowych. Włosy te, nie różnią się grubością, natomiast przy długo utrzymującym się łysieniu telogenowym, może dochodzić do przewagi pojedynczych jednostek włosowych (mieszków włosowych z jednym włosem).

 

Łysienie telogenowe o charakterze przewlekłym,

może mieć postać pierwotną lub występować wtórnie do zaburzeń ogólnoustrojowych, takich jak: niewydolność nerek lub wątroby, toczeń układowy rumieniowaty, niedożywienie lub zakażenie wirusem HIV. Klinicznie, przewlekłe łysienie telogenowe, ma postać rozlanej utraty włosów telogenowych, która dotyczy całej skóry owłosionej głowy i utrzymuje się dłużej niż 6-8 miesięcy. W wywiadzie pacjenci często podają wieloletnie łysienie z okresami nasilenia i poprawy.

Łysienie poporodowe:

jest jedną z postaci łysienia telogenowego. W trakcie ciąży, w wyniku działania estradiolu i tyroksyny, zmniejsza się ilość włosów znajdująca się w fazie telogenu (nieaktywnej). W wyniku spadku tych hormonów, w okresie poporodowym dochodzi do odwrócenia tego procesu i powrotu do sytuacji sprzed ciąży. Wpływ tych hormonów na mieszki włosowe w okresie ciąży, powoduje zmniejszenie odsetka włosów w fazie telogenu (fazie nieaktywnej) o około połowę. Łysienie poporodowe występuje dość nagle, około 2-3 miesiące po porodzie i ma charakter rozlany. Nie obserwuje się całkowitego wyłysienia, a samoistny odrost włosów zazwyczaj następuje w przeciągu 6 do 9 miesięcy od porodu. U kobiet karmiących piersią, z uwagi na wpływ prolaktyny na mieszki włosowe, odrost włosów może trwać dłużej

Skocz do góry